Die dag werd hevig gediscussieerd: wie zou de laatste weerwolf zijn? Enigszins opgelucht en blij was het volk wel. Na het grote verlies van wel vier burgers is het hun toch gelukt om er al twee uit te schakelen. Wie zou toch dat volwassen geworden, ‘onschuldig’ welpje zijn?
De bewoners van het dorpje Wakkerdam hadden tussen hun verwoed gediscussieer en gedenk niet zo snel het naderende duister opgemerkt. Vanwege de prachtige ochtend was het warm en broeierig geworden, er hing veel spanning in de lucht. Het grootste gedeelte zat hijgend en puffend van de hitte te bakkeleien, zuipen en kaarten in de saloon. Onze, nog steeds overlevende, burgemeester Asherali had zichzelf afgezonderd in haar kantoortje waar ze zat te bakken in de drukkende hitte. Maar vanwege al de zaken die ze aan haar hoofd had, viel die hitte amper op. Ze moest nu toch een beslissing maken, met dat gepieker schoot ze tenslotte niets op.
Ze stormde, druipend van het zweet de saloon binnen. Ondertussen betrok buiten de lucht met donkere zwarte wolken, hetwelk niemand in de gaten had.
“Mensen,” begon ze veel kalmer dan de vorige dag, “het is nu zaak dat we de laatste wolf uitschakelen, voordat we nog meer verliezen gaan lijden. Ik heb zitten piekeren achter mijn bureautje en ik heb besloten dat we kingmike50 gaan vermoorden, hij/zij komt mij veels te verdacht over.”
Sommige mensen knikten instemmend. De flikkerende petroleumlamp (het was ondertussen buiten pikdonker geworden) deed vele zweetdruppeltjes flonkeren op het voorhoofd van kingmike50, niet alleen vanwege de ontstane hitte maar ook van de angsten die kingmike50 uitstond vanwege zijn doodvonnis. Hij zat ondanks de hitte rillend op zijn stoel.
Niet iedereen was het ermee eens. Ergens in de hoek van de saloon klonk rumoer van een naar achter schuivende stoel, waarna het gestalte van frobje op Asherali afkwam. Hij/zij fluisterde wat in haar oor, waardoor ze lijkbleek wegtrok.
Alsof het weer gezichten kon lezen schoot er direct daarop een felle flits achter de ramen gepaard met het geluid van een krakende donderslag. Een hevige stortbui tartte het dak van de saloon.
Met een bevende stem hernam Asherali weer het woord: “Het plan is gewijzigd, we vermoorden donfrank”. Toen na vijf seconden de stomverbaasde groep mensen niet reageerden, gilde de burgemeester overstuur: “Doe dan wat, dood hem/haar!!”
frobje was degene die zichzelf het snelst weer onder bedwang had. Weer klonk er een dreunende donderslag. Hij greep met een flitsende beweging naar een stoel en gaf donfrank zo heftig een dreun op zijn/haar hoofd, zodat hij/zij direct het bewustzijn verloor en zachtjes zijn/haar stoel afgleed. Vlak daarna stak een mes tussen zijn/haar ribben. Een droge stilte viel, die na luttele seconden werd onderbroken door een bliksemschicht waarna de donder haast eindeloos rommelde in de lucht. Het kon haast niet waar zijn, Donfrank was een jager
Bedrukt verliet iedereen de ruimte en ging zijn weegs, de striemende regen in. Geen succes vandaag.
samenvatting de lynch was donfrank en hij was jager.
Hij mag nog iemand schieten waaarvan hij denkt dat hij wolf is
Er is geen lunch omdat er vandaag word geinfecteerd. Helaas lag de infectiewolf nog te slapen en is er niet geinfecteerd.
