Ik ben Satyrion...
Zevenduizend jaar geleden ben ik geboren in een plaggenhut, vlakbij de beek waar de wolharige mammoet en de steppenwisenten kwamen drinken. Mijn stam was klein en hecht, samen hebben wij geleefd in een wereld die niet verder reikte dan zo ver als een jager kon rennen gedurende een omloop van zon en maan. Het leven was eenvoudig en onbezorgd, tot op een kwade dag, toen alles anders werd. Ik weet niet precies meer wat er gebeurde, maar op die dag werd ik getroffen door de vloek van onsterfelijkheid...
Gedoemd om te leven tot het eind der tijden heb ik vele geliefden achter moeten laten. Zij stierven terwijl ik verder leefde, eeuw na eeuw. Tijdens mijn omzwervingen kon ik mij echter telkens weer aansluiten bij een andere stam. Ik merkte dat mijn wereld groter werd. Samen met mijn tijdgenoten leerde ik nieuwe dingen, zoals pottenbakken en het hoeden van geiten. Ik ontdekte de schone kunsten. Maar ook heb ik de wapens ter hand moeten nemen, en zware gevechten moeten leveren om felbegeerde grondstoffen in handen te krijgen. Ik handelde met naburige gemeenschappen en stichtte een gilde.
Ik ben nu de heerser over een rijk dat zich klaarmaakt om de donkere eeuwen in te gaan. Mijn volk is meer dan tevreden, de plannen voor de toekomst zijn met wiskundige precisie vastgelegd. Die plannen hadden echter niet tot stand kunnen komen zonder de schat aan informatie die ik aantrof in de geschriften en verslagen in de bibliotheek van het Forum. De oude meestersmeden die de manuscripten hebben verzameld en overzichtelijk gerangschikt komt alle lof toe.
Het is dat mijn volk mij roept, om weer met alle plezier hun huur te betalen en mij te overladen met geschenken, anders zou ik nu alleen maar verleid worden tot het uitgebreid stellen van vragen. Ik kom daar nog wel een keer voor terug.
Ik groet u allen!
