Besloten spel RPG: De Levende Legende - Spin-off: Lucrisan's avontuur deel 1 IC

DeletedUser

Guest
Toen Lucrisan Anony's hooghartige woorden hoorde, werd zijn ondergrond steeds vaster. Vage herinneringen dwarrelden door zijn hoofd. Hij had één van de laatste avonden in het dorp haar leven gered. Het leek lang geleden maar het kon nog maar ene paar dagen terug geweest zijn. Nu scheen ze het allemaal vergeten, wat is ze toch een hooghartig kind. Ja, meer dan een kind is het eigenlijk nog niet.

"Kijk uit, Lucrisan!" Lucrisan werd opgeschrikt uit zijn gedachtestroom. De goede Elanc had haar ogen niet in haar zakken zitten. Woeste Wolf die achter hem schijnbaar bewusteloos had gelegen, greep met zijn armen naar Lucrisans linkerbeen. Dankzij Elanc's waarschuwing draaide Lucrisan op dat moment zich om waardoor zijn stok genadeloos tegen de handen van Woeste Wolf zwiepte. Onthutst, maar met een grimmig gezicht trok hij zijn armen weer terug.

Lucrisan knielde voor het nu ineens vol leven liggende lichaam van Woeste Wolf. Hij keek strak met zijn gitzwarte ogen Woeste Wolf aan, die hem haast leken te doorgronden. "Jij wijst dus elke vorm van genade af? " Lucrisan praatte niet hard, maar diep en alles doordringend. "Lichtzinnige bulderbast..." Lucrisan stond weer op en wendde zich tot Camhen. Camhen was gek geworden van de drukte en was zodoende even naar het dichtbij gelegen kleine beekje gegaan om even zichzelf af te zonderen. Nu kwam ze net teruglopen. "Zou jij Woeste Wolf misschien willen vastbinden?"
 

DeletedUser665

Guest
'Lucrisan, je bent half zo wijs niet als je denkt.' dat deze man dacht dat je kon overleven zonder geweld. hij wist niks van de wereld. vanaf haar geboorte moest ze vechten voor haar leven. en deze man wuift het weg alsof het niks is. ze was boos als de pest op hem.

ze word op een gegeven moment zo boos dat ze lucrisan probeerd een trap te geven op zijn voet. verrast dat ze zo boos was rende ze weg.
 
Laatst bewerkt door een moderator:

DeletedUser

Guest
Camhen kwam met touw op de op de grond liggende Woeste wolf aangelopen. Woeste wolf wekte de schijn op erg verzwakt te zijn, en bleef zodoende stil op de grond liggen, klaar om opeens in actie te komen wanneer hij daar de gelegenheid geschikt voor achtte. Camhen vermoedde wel dat Woeste wolf zoiets van plan was, en was dan ook uiterst voorzichtig toen ze zich over hem bukte. Ze was echter niet voorzichtig genoeg. Toen ze besefte dat het niet zo eenvoudig zou zijn Wolf te binden en haar hoofd boog om aan iemand anders te vragen haar te assisteren, kreeg ze opeens een geweldige trap. Ze vloog achterover. Wolf wou opkrabbelen, maar kwam niet vlug genoeg overeind. Hij had buiten Grom gerekend, die al wat naderbij gekomen was en Wolf nu terug op de grond smeet. Het zwaard werd Wolf op de keel gezet. Onder de dreigende blik van Grom moest hij wel toegeven. Camhen bond eerst zijn benen aan elkaar, daarna zijn armen tegen zijn zij. Wolf moest machteloos toekijken met het glimmende metaal tegen zijn keel.
 

DeletedUser665

Guest
Anony was al 4 uur weg... ze zat vol met twijfels... ze werd gehaat. ze had de leider geschopt en ook nog hem recht in zijn gezicht uitgescholden en zijn heiligdom geschend.... wat moest ze doen! ze kreeg tranen in haar ogen en begon te huilen
 

DeletedUser

Guest
Ondertussen had de groep nog even op haar gewacht, maar was daarna verder getrokken, de bergen in. Iedereen voelde het gemis en er werd niet veel gepraat terwijl zij aan hun barre tocht begonnen.
 

DeletedUser665

Guest
Anony ging naar de plek waar Elanc en de rest 4 uur geleden nog waren... ze zag voetsporen... dan die maar volgen... ze rende zo hard ze kon... hopelijk kon ze hen nog snel inhalen
 

DeletedUser665

Guest
Anony vond ze terug... ze waren de berg aan het beklimmen. ze zag iets... een wezen... een mens... het was Woeste Wolf. blijkbaar was hij ontsnapt en uit op wraak want ze zag dat hij een bijl bij zich had en ze aan het bespiede waren. Hoe was hij in godsnaam ontsnapt? Of was dit gewoon pure verbeelding? met haar messen liep ze op hem af... misschien kon ze wraak nemen op de dag daarvoor
 
Laatst bewerkt door een moderator:

DeletedUser

Guest
Het was blijkbaar pure verbeelding van Anony, want Woeste wolf lag nog steeds keurig vastgebonden. Lucrisan, Camhen, Elanc en Grom hadden hun kamp opgeslagen en Lucrisan boog zich nu met een ernstig gezicht over Woeste wolf. Woeste wolf had niets gezegd en uitsluitend zijn 'ontvoerders' met woedende blik bekeken. Nu stond Lucrisan voor hem met een doordringende blik. Het leek dat het spoedig tot een gesprek zou komen.
 

DeletedUser665

Guest
Toen Anony bij de figuur was zag ze dat ze het neit kende... het sprak tot haar... over lucrisan... hij zei dat hij lucrisans dode vader was... dat hij tekenen had vanaf zijn jeugd... en dat ze hem moest vertrouwen. ze vond het maar raar... toen raakte het haar hoofd aan. en zag ze zijn geschiedenis...

Ze was vol met ontzag. Ze liep naar het kamp en zei meteen: 'Lucrisan... jij arme arme man.' en begon toen te huilen van de door haar gekregen beelden.
 

DeletedUser

Guest
Lucrisan zag over zijn schouders Anony weer terugkomen naar het kamp, maar verbazingwekkend genoeg was haar hele wrede en hardnekkige trek van haar gezicht verdwenen. Daarvoor in de plaats glinsterden vochtige druppels op haar wangen. Hij liet Woeste Wolf even in de steek en liep op haar toe. Ze gingen bij elkaar op een steenrots zitten, kijkend over het achtergelaten stuk land de verte in, waar vaag nog de contouren van het bekende bos Hernia en wat bruine waas van hun dorpje was te onderscheiden.

"Zo zie je maar Anony, ik heb ook een wilde jeugd gehad. Jij hebt op het randje van de dood gelegen, ik in mijn lange leven (het is een wonder dat ik hier nog in levende lijve naast je zit) heb misschien des te meer bijna-doodervaringen gehad. Misschien ben jij jaren later net zo verhard als ik."
 

DeletedUser

Guest
Elanc had Anony ook aan zien komen lopen. Bij het zien van haar tranen verzachtte haar gemoed en besloot ze, dat wat haar betreft Anony maar het beste weer opgenomen kon worden. Maar ze wilde in geen geval laten blijken dat ze haar gemist had; dat zou haar eer te na zijn. Toen Lucrisan Anony apart nam en met haar sprak, twijfelde ze over wat ze zou doen, omdat ze niet wist of Lucrisan wel geïnterrumpeerd wilde worden. Voorzichtig kwam ze naderbij.
 

DeletedUser665

Guest
Anony huilde op Lucrisan zijn schoot... wat zij had gezien... het was gewoon onbeschrijfelijk
 

DeletedUser665

Guest
Ze waren alweer een aantal dagen op pad. Anony verzorgde samen met grom het eten en Elanc en Lucrisan bewaakten Woeste Wolf. Ze waren dicht in de buurt gekomen bij de bliksem islag... nou ja. volgens Lucrisan zijn beschrijvingen van de plaats moesten ze er bijna zijn... ook al leek alles op elkaar in deze bergen...
 

DeletedUser93

Guest
Ik denk dat het enige probleem is dat er te weinig mensen zijn die actief zijn en er zin in hebben. Maar als dit lukt kom ik zeker weer vaker op FOE :)
 

DeletedUser78

Guest
kunnen we niet weer een nieuwe RPG hier starten?
nu Jeroen en ik enstuff weer terug zijn, en er nieuwe mensjes zijn, kunne we het toch weer proberen?
ik heb wel weer zin in nieuwe RPG :)
 

DeletedUser

Guest
Ik zal binnenkort wel eens kijken hoeveel animo er is voor het opstarten van een RPG.
 
Bovenaan