DeletedUser12405
Guest
Steentijd
“Mahere?” Geschrokken roept Jole de naam van zijn vriendin. Hij had even zijn ogen dichtgedaan toen er naast hem iets in het zand viel. Hij zit voor de hut die hij een paar maanden geleden met zijn vriendin heeft gebouwd. Hij raapt het groene scherfje op. Jaren later zou men tot de conclusie komen dat het glas is. Groen glas, waarin Jole wolkjes ziet drijven. Mahere komt aangelopen. “Is er iets?” Jole schudt van nee en veegt het scherfje onder het zand.
Bronstijd
Oude Nese knielt voor de herdenkingsplaats. “Dit is een heilige plaats, mijn kleinzoon. Hier landde de Steen van Mahere. Mijn opa heeft de priester nog gekend. “Waar is die steen nu, opa?” vraagt de kleinzoon. “Niemand weet het, mijn jongen.” De steen is al vele jaren niet gezien.
IJzertijd
“Wat is dat groene schijnsel uit de grond?” vraagt Zentie aan Barus. De mannen lopen door het maanlicht, op een dag die later 31 oktober genoemd zal worden. “Durf jij te graven daar?” Barus haalt zijn schouders op: “Wat kan er gebeuren?” Barus begint met zijn blote handen het zand weg te halen. Even later zitten de mannen verbaasd naar een groen stuk glas te kijken. “Het is net of er allemaal wolkjes in zweven.” zegt Zentie en stopt het stuk in zijn zak.
Vroege Middeleeuwen
“En weet je wat het rare is? Er is helemaal niks dat dit ding kan beschadigen.” Pier de Smid houdt een groen stuk glas in het vuur. “Ik kan er met m’n grootste hamer op slaan. Staal verbuigt, dit ding geeft geen krimp.” Jeppe kijkt verbaasd naar het ding in de grote tang: “Waar heb je het gevonden?” Pier knikt naar achter: “Hier in de tuin. Er kwam een soort groen licht af. Ik had vorig jaar in de herfst ook al een groene gloed gezien, maar toen kon ik niks vinden.”
Hoge Middeleeuwen
De bisschop kijkt om zich heen op het stuk land. “Dit is groot genoeg om een kerk op te bouwen. Hier moeten we het maar doen.” Pater Johannes knikt: “Heeft de paus zijn zegen al gegeven?” De bisschop grijnst: “Zijn zegen en zijn geld!”
Late Middeleeuwen
“De kerk is behekst!” schreeuwt een man. “Satan heeft bezit genomen van onze kerk!” roept een ander. De priester komt aangelopen en duwt een paar mensen opzij: “Wat heeft dat hier allemaal te betekenen?” De man wijst op de deur: “Een groene, lichtgevende ring. Alleen vanavond, de dag voor Allerheiligen.” De pastoor schudt zijn hoofd: “Geen satan. Eerder een teken dat de heiligen onze kerk goed gezind zijn.” Hij draait om en loopt weg. Maar hij heeft zo zijn twijfels.
Koloniale Tijdperk
Armand de Lignac opent de deuren van zijn buitenhuis: “Wat heb je daar?” Zijn zoontje moffelt snel iets in zijn zak. “Laat eens zien!” Schuchter haalt het ventje een groen stukje glas tevoorschijn: “Hij gaf net licht.” “Hoe kan dat nou? Geef maar hier.” Armand steekt zijn hand uit en pakt het stukje aan.
Industriële Tijdperk
“Het zou natuurlijk best in ons nieuw te bouwen Natuurhistorisch Museum passen.” Professor Smedts is in gesprek met Francois de Lignac. Die heeft hem zojuist een groen stuk glas van onbekende oorsprong aangeboden. “Het lag in het huis van mijn opa. Die is vorige week overleden, toen kwamen we dit tegen.”
Progressieve Tijdperk
Twee meisjes staan met hun neus tegen de vitrine. “En elk jaar, de avond voor Allerheiligen gaat ie licht geven.” doceert hun vader. “Hoe kan dat?” wil de kleinste van de twee weten. “Niemand weet het, ze moeten er nog meer onderzoek naar gaan doen. Kom, we gaan weer verder.” Het kleinste meisje blijft verwonderd staan, als haar zus en vader verder lopen. “Kom, Mahere! Niet treuzelen!”
Moderne Tijdperk
“Het achterste deel van de kerk is vorig jaar ingestort na de grote storm. We kunnen hem net zo goed afbreken.”, aldus de burgemeester. De wethouder knikt: “Akkoord, maar de deur moet wel bewaard blijven. Wetenschappers hebben aangegeven nog onderzoek te willen doen. Elk jaar met Halloween verschijnt er een groene ring.”
Postmoderne Tijdperk
“We liepen met de deur langs de steen en de ring lichtte op!” De werklui kijken vragend naar de professor. Die heeft ook niet direct een antwoord: “Dat ze allebei oplichtten met Halloween wisten we al. Er is altijd gedacht dat ze hetzelfde materiaal bevatten. Dat ze elkaar versterken is nieuw voor ons. Maar erg interessant.”
Hedendaagse Tijdperk
“We hebben vandaag een live-uitzending vanuit het Natuurhistorisch Museum, waarbij voor het eerst de deur van de Johannes-kerk en de Groene Schijnsteen bij elkaar gebracht zullen worden, op Halloween!” Meer dan 300 miljoen mensen over heel de wereld zijn er getuige van dat de hele cirkel op de deur fel groen kleurt.” Wetenschappers hebben er geen verklaring voor waarom dat alleen op Halloween gebeurt.
Morgen
“Hoezo, weg?” De directeur van het bewakingscentrum kan zijn oren niet geloven. De bewaker haalt zijn schouders op: “De Groene Schijnsteen lag er vanochtend gewoon niet meer. Geen braaksporen, niks anders vernield. Gewoon weg.”
Toekomst
“Misschien is dit een doorbraak in het onderzoek!” Reinald kijkt enthousiast naar zijn promotor: “Wanneer we de ring beschieten met nanodeeltjes licht ie ook op. Net zo fel als met Halloween! Zijn promotor knikt: “Maar niet de hele cirkel. We hebben nog beelden van toen dat gebeurde. Maar jammer genoeg is de Groene Schijnsteen al jaren spoorloos. Een combinatie van nanodeeltjes en de steen zou een nog grotere kracht veroorzaken, denk ik”
Arctische Toekomst
Wetenschappers staan al jaren voor een raadsel. Met nanodraad is het inmiddels mogelijk een felle ring met daarin een flauw groen schijnsel te produceren. Op Halloween zijn de effecten sterker, maar verder gebeurt er niet zo veel.
Oceanische Toekomst
Renkus kijkt verbaasd naar de oude beelden: “Dat lijkt wel een plaatje van biolichten!” Op zijn scherm een oude tv-uitzending van meer dan 100 jaar oud. Er wordt, wat men daar ‘een Groene Schijnsteen’ noemt, voor een deur gehouden. De deur bestaat nog, het plaatje van destijds is spoorloos. Maar het lijkt erg op Renkus’ nieuwste uitvinding: Biolichten. Gevangen in ‘onverwoestbaar glas’, een uitvinding van een paar jaar eerder, vormen de lichten wolkjes die door het glas drijven. Een sfeervolle en gratis verlichting.
Virtuele Toekomst
En weer is progressie geboekt bij het onderzoek naar wat inmiddels ‘de Donkere Doorgang’ wordt genoemd. Met nanieten is het inmiddels mogelijk de hele cirkel fel te verlichten. Het is bekend dat met Halloween de effecten van de doorgang sterker zijn, en inmiddels is de gedachte ontstaan dat de groene cirkel kan worden opengetrokken tot een tijdgat. De wetenschappers staan opgewonden bij de deur. De ruimte is fel verlicht door biolichten, die vanavond een stuk feller zijn dan anders. Gothen, de jonge onderzoeker, mag de nanieten activeren. De machine begint te brommen. De hele zaal lijkt zachtjes te trillen wanneer de cirkel feller en feller wordt. De wetenschappers knijpen hun ogen bijna dicht en kijken door de spleetjes naar het felle licht. Midden in het licht ontstaat een zwarte plek. Een tijdgat? Een hoog geluid lijkt uit het gat te komen en de zaal gaat harder trillen. Stukken ‘onverwoestbaar glas’, niet zo onverwoestbaar dus, vallen van het plafond. Gothen aarzelt even en pakt dan een stukje glas en gooit het in het zwarte gat. Plots is het stil en het stukje glas lijkt in het zand te vallen. Het klinkt alsof er iemand wakker schrikt: “Mahere?”
“Mahere?” Geschrokken roept Jole de naam van zijn vriendin. Hij had even zijn ogen dichtgedaan toen er naast hem iets in het zand viel. Hij zit voor de hut die hij een paar maanden geleden met zijn vriendin heeft gebouwd. Hij raapt het groene scherfje op. Jaren later zou men tot de conclusie komen dat het glas is. Groen glas, waarin Jole wolkjes ziet drijven. Mahere komt aangelopen. “Is er iets?” Jole schudt van nee en veegt het scherfje onder het zand.
Bronstijd
Oude Nese knielt voor de herdenkingsplaats. “Dit is een heilige plaats, mijn kleinzoon. Hier landde de Steen van Mahere. Mijn opa heeft de priester nog gekend. “Waar is die steen nu, opa?” vraagt de kleinzoon. “Niemand weet het, mijn jongen.” De steen is al vele jaren niet gezien.
IJzertijd
“Wat is dat groene schijnsel uit de grond?” vraagt Zentie aan Barus. De mannen lopen door het maanlicht, op een dag die later 31 oktober genoemd zal worden. “Durf jij te graven daar?” Barus haalt zijn schouders op: “Wat kan er gebeuren?” Barus begint met zijn blote handen het zand weg te halen. Even later zitten de mannen verbaasd naar een groen stuk glas te kijken. “Het is net of er allemaal wolkjes in zweven.” zegt Zentie en stopt het stuk in zijn zak.
Vroege Middeleeuwen
“En weet je wat het rare is? Er is helemaal niks dat dit ding kan beschadigen.” Pier de Smid houdt een groen stuk glas in het vuur. “Ik kan er met m’n grootste hamer op slaan. Staal verbuigt, dit ding geeft geen krimp.” Jeppe kijkt verbaasd naar het ding in de grote tang: “Waar heb je het gevonden?” Pier knikt naar achter: “Hier in de tuin. Er kwam een soort groen licht af. Ik had vorig jaar in de herfst ook al een groene gloed gezien, maar toen kon ik niks vinden.”
Hoge Middeleeuwen
De bisschop kijkt om zich heen op het stuk land. “Dit is groot genoeg om een kerk op te bouwen. Hier moeten we het maar doen.” Pater Johannes knikt: “Heeft de paus zijn zegen al gegeven?” De bisschop grijnst: “Zijn zegen en zijn geld!”
Late Middeleeuwen
“De kerk is behekst!” schreeuwt een man. “Satan heeft bezit genomen van onze kerk!” roept een ander. De priester komt aangelopen en duwt een paar mensen opzij: “Wat heeft dat hier allemaal te betekenen?” De man wijst op de deur: “Een groene, lichtgevende ring. Alleen vanavond, de dag voor Allerheiligen.” De pastoor schudt zijn hoofd: “Geen satan. Eerder een teken dat de heiligen onze kerk goed gezind zijn.” Hij draait om en loopt weg. Maar hij heeft zo zijn twijfels.
Koloniale Tijdperk
Armand de Lignac opent de deuren van zijn buitenhuis: “Wat heb je daar?” Zijn zoontje moffelt snel iets in zijn zak. “Laat eens zien!” Schuchter haalt het ventje een groen stukje glas tevoorschijn: “Hij gaf net licht.” “Hoe kan dat nou? Geef maar hier.” Armand steekt zijn hand uit en pakt het stukje aan.
Industriële Tijdperk
“Het zou natuurlijk best in ons nieuw te bouwen Natuurhistorisch Museum passen.” Professor Smedts is in gesprek met Francois de Lignac. Die heeft hem zojuist een groen stuk glas van onbekende oorsprong aangeboden. “Het lag in het huis van mijn opa. Die is vorige week overleden, toen kwamen we dit tegen.”
Progressieve Tijdperk
Twee meisjes staan met hun neus tegen de vitrine. “En elk jaar, de avond voor Allerheiligen gaat ie licht geven.” doceert hun vader. “Hoe kan dat?” wil de kleinste van de twee weten. “Niemand weet het, ze moeten er nog meer onderzoek naar gaan doen. Kom, we gaan weer verder.” Het kleinste meisje blijft verwonderd staan, als haar zus en vader verder lopen. “Kom, Mahere! Niet treuzelen!”
Moderne Tijdperk
“Het achterste deel van de kerk is vorig jaar ingestort na de grote storm. We kunnen hem net zo goed afbreken.”, aldus de burgemeester. De wethouder knikt: “Akkoord, maar de deur moet wel bewaard blijven. Wetenschappers hebben aangegeven nog onderzoek te willen doen. Elk jaar met Halloween verschijnt er een groene ring.”
Postmoderne Tijdperk
“We liepen met de deur langs de steen en de ring lichtte op!” De werklui kijken vragend naar de professor. Die heeft ook niet direct een antwoord: “Dat ze allebei oplichtten met Halloween wisten we al. Er is altijd gedacht dat ze hetzelfde materiaal bevatten. Dat ze elkaar versterken is nieuw voor ons. Maar erg interessant.”
Hedendaagse Tijdperk
“We hebben vandaag een live-uitzending vanuit het Natuurhistorisch Museum, waarbij voor het eerst de deur van de Johannes-kerk en de Groene Schijnsteen bij elkaar gebracht zullen worden, op Halloween!” Meer dan 300 miljoen mensen over heel de wereld zijn er getuige van dat de hele cirkel op de deur fel groen kleurt.” Wetenschappers hebben er geen verklaring voor waarom dat alleen op Halloween gebeurt.
Morgen
“Hoezo, weg?” De directeur van het bewakingscentrum kan zijn oren niet geloven. De bewaker haalt zijn schouders op: “De Groene Schijnsteen lag er vanochtend gewoon niet meer. Geen braaksporen, niks anders vernield. Gewoon weg.”
Toekomst
“Misschien is dit een doorbraak in het onderzoek!” Reinald kijkt enthousiast naar zijn promotor: “Wanneer we de ring beschieten met nanodeeltjes licht ie ook op. Net zo fel als met Halloween! Zijn promotor knikt: “Maar niet de hele cirkel. We hebben nog beelden van toen dat gebeurde. Maar jammer genoeg is de Groene Schijnsteen al jaren spoorloos. Een combinatie van nanodeeltjes en de steen zou een nog grotere kracht veroorzaken, denk ik”
Arctische Toekomst
Wetenschappers staan al jaren voor een raadsel. Met nanodraad is het inmiddels mogelijk een felle ring met daarin een flauw groen schijnsel te produceren. Op Halloween zijn de effecten sterker, maar verder gebeurt er niet zo veel.
Oceanische Toekomst
Renkus kijkt verbaasd naar de oude beelden: “Dat lijkt wel een plaatje van biolichten!” Op zijn scherm een oude tv-uitzending van meer dan 100 jaar oud. Er wordt, wat men daar ‘een Groene Schijnsteen’ noemt, voor een deur gehouden. De deur bestaat nog, het plaatje van destijds is spoorloos. Maar het lijkt erg op Renkus’ nieuwste uitvinding: Biolichten. Gevangen in ‘onverwoestbaar glas’, een uitvinding van een paar jaar eerder, vormen de lichten wolkjes die door het glas drijven. Een sfeervolle en gratis verlichting.
Virtuele Toekomst
En weer is progressie geboekt bij het onderzoek naar wat inmiddels ‘de Donkere Doorgang’ wordt genoemd. Met nanieten is het inmiddels mogelijk de hele cirkel fel te verlichten. Het is bekend dat met Halloween de effecten van de doorgang sterker zijn, en inmiddels is de gedachte ontstaan dat de groene cirkel kan worden opengetrokken tot een tijdgat. De wetenschappers staan opgewonden bij de deur. De ruimte is fel verlicht door biolichten, die vanavond een stuk feller zijn dan anders. Gothen, de jonge onderzoeker, mag de nanieten activeren. De machine begint te brommen. De hele zaal lijkt zachtjes te trillen wanneer de cirkel feller en feller wordt. De wetenschappers knijpen hun ogen bijna dicht en kijken door de spleetjes naar het felle licht. Midden in het licht ontstaat een zwarte plek. Een tijdgat? Een hoog geluid lijkt uit het gat te komen en de zaal gaat harder trillen. Stukken ‘onverwoestbaar glas’, niet zo onverwoestbaar dus, vallen van het plafond. Gothen aarzelt even en pakt dan een stukje glas en gooit het in het zwarte gat. Plots is het stil en het stukje glas lijkt in het zand te vallen. Het klinkt alsof er iemand wakker schrikt: “Mahere?”
Laatst bewerkt door een moderator: