Hallo, ik heb grotendeels van de topic doorgenomen en zie heel veel begrijpelijke uitspraken over nogal kwetsende gebeurtenissen die je niemand toewenst. Maar tegelijkertijd merk ik in de argumentatie van bijv. god had het ook kunnen voorkomen, een onwetendheid op grond van wat er werkelijk staat geschreven.
Alvorens ik mijn pleidooi ga houden, laat ik eerst maar even wat van mijzelf vertellen.
Ben Gaelwyn 27 jaar, en gefascineerd in het leven (dode materie en levende materie) van ons hele universum, ik heb 8 jaar theologie gestudeerd bij tal van private organisaties om zo de concept religie op wereldschaal goed te kunnen begrijpen. Dit is inclusief mythologie en filosofie.
Daarnaast heb ook mijn loep stevig op de sector wetenschap gelegd en even ingezoomd op de pragmatische stellingen die ze aanhangen.
Alle 3 sectoren (wetenschap, religie, filosofie) trachten een antwoord te geven op alles dat wij beschouwen en proberen te begrijpen. Echter ieder op hun eigen unieke manier.
De wetenschap hanteert hun referentie op voor gedefinieerde gegevens om een startpunt te maken, zoals licht ziet er zo uit en bereken je met X waarde.
Hoewel die "theorie" bedacht is als handvat is het geen gegeven dat die gegeven waterdicht is. Daarom is er ook een sector genaamd "pseudo-wetenschap" die sector combineert het resterende wetenschap veld (dimensies, astrale energie etc). De religie in al zijn facetten en versies klein en groot proberen allemaal een vorm van veiligheid, hoop, dominantie en antwoord te geven op praktisch alles wat wij denken te begrijpen en wat niet. En filosofie hangt hier tussenin, en tracht alles te doorgronden op een andere kijk dan de voorgaande.
Ikzelf ben aanhanger van alle 4 groepen (incl pseudo-wetenschap), en ben overtuigd voor groot deel dat Creationisme een deel van het antwoord bij het juist eind heeft.
Laten we dan maar eens naar de roots van ons bestaan kijken. Alle materie is voor zover bekend op unieke en complexe wijze gebouwd (sub atomen die een atoom vormen, net zoals dna een cel kan maken). Alles zover bekend in het universum suggereert dat het is gebouwd op basis van een blauwdruk, omdat louter kans en evolutie in succesvolle fases extreem laag kans heeft al dan niet onmogelijk. Mits die mogelijkheid de ontketening is geweest, kan je je afvragen waar alle tussenvormen gebleven zijn van zowel dode als niet dode materie?
Het concept god is net zo troebel als water vol rimpels. Het geeft een vertekend beeld van de werkelijkheid. Onze planeet bezit extreem veel variaties van levensvormen ieder met unieke eigenschappen waarvan velen voor de mens niet eens volledig begrepen zijn. Alle complexe natuur elementen zijn nog maar voor ene fractie begrepen, en toch zijn wij als soort, op 1 vlak het meest ontwikkeld namelijk het vermogen om een hogere bewustzijn te hanteren dan soortgelijke bekende organismen. Alle overige bekende organismen leven op basis van voorgeprogrammeerde instinct (dna informatie) en die template heeft de mens ook, maar ook een ontwikkelde versie erboven op dat wij vertalen als "vrije wil", deze unieke eigenschap stelt ons in staat te kiezen voor iets zonder dat het nodig is of ook maar enige functie heeft. In de natuur heeft alles een doel en functie, heeft het geen functie meer (dan is het rudimentair) wordt dit afgestote of het sterft uit. Bij de mens is dit unieke gegeven niet het geval. De universum zover bekend is mega groot, zo groot dat de mens de komende millennia niet in staat zal zijn zover te komen, en toch heeft alles in het universum buiten onze sterrenstelsel een functie dat ons weer indirect helpt. Zou het dus niet louter arrogantie zijn te zeggen dat wij de enige intelligente levensvormen zijn in het universum? En dat er geen leven buiten onze planeet is? Dat er niks gevonden is, zegt niks over het niet bestaan ervan, simpelweg dat wij als soort niet in staat geweest zijn het te ontdekken, dit kan een zwakte zijn van ons of gebrek aan technologie, of simpelweg niet de juiste sterkte van onze zintuigen. Want de mens kan maar een fractie van alle facetten van het realiteit universum waarnemen (licht, geluid, tast etc.) terwijl tal van andere organismen veel meer kunnen waarnemen dan wij.
Er is zoveel onverklaarbaars bekend in de menselijke geschiedenis die op zichzelf staand nog vrij jong is, kijk je het fossielen register na zie je dat de soort mens 1 van de jongste organismen zijn die in ontwikkeling zijn. Ik zal niet zeggen dat de mens van apen afstamt, maar de mens deelt voor een groot deel wel de dna blauwdruk van 4 soorten apen. Maar wel gedeeltelijk en niet volledig. Aangezien onze Dna profiel complexer en uitgebreider is dan welk ander bekende organisme vandaag de daag, rijst dus de vraag van "waarom?" op.
Natuur heeft altijd een doel nodig voor bestaansrecht, dus ons bestaan heeft dus ook een doel (hoewel grotendeels onbekend).
Daarnaast alles wat mensen doen staat in het teken van tegenstellingen, dilemma van goed - kwaad, links - rechts, koud - warm. Wanneer is iets goed en iets slecht? Zoals ontstaan van universum, waarom moet het een begin punt hebben? net zoals een cirkel geen beginpunt heeft, waarom ons bestaan zijnde dan wel? De mens is een uniek wezen omdat het verschillende lagen van bewustzijn hanteert in zijn dagelijkse oriëntatie. De meest bekende zijn de cognitie en gevoel bewustzijn lagen, maar geheugen, zintuigen, algehele waarneming in het onderbewuste, en uitstraling van feromonen etc. bepaalt allemaal onze waarneming in alle facetten. Als een oog eerst bij kans ontwikkelt moest worden door een spontane 1 cellige die vriendjes wordt met een andere 1 cellige en dan een meercellige wordt met 1 micro functie, en dan later die andere paar miljard functies over tijd krijgt om 1 goed functionerend orgaan (oog) krijgt? laten we dan maar niet spreken van de neurologisch centrum, de spier centrum, skelet, lymfe systeem etcetera. die vereist zijn om die oog ook nog eens te laten werken.
Dat er sturende factoren zijn in ons bestaan is overduidelijk bekend bij iedereen, immers wie geeft ons leven? wie geeft die boom of dier leven? De mens kan alle fysieke aspecten perfect nabootsen, maar niet de essentie van leven schenken. Dat is 1 van de mysteries die wij vandaag de dag niet begrijpen. Wij als soort zijn erg afhankelijk van elkaar voor bijna alles, die boom in het bos hoeft amper wat te doen en groeit net zo goed, hoewel simpelere levensvorm is die levensvorm wel een succesvolle. Waarom wij niet dan als complexere levensvormen?
Hoewel de geschiedenis ons veel facetten van ons soort zijnde in kwaad daglicht laat zien, heeft de mens ook zijn charmante kanten, wij zijn in staat integer en intens lief te hebben op een manier dat geen enkel dier kan nabootsen. Als het leven dus een spontaniteit was zonder enige vorm van sturing en gebaseerd op kans, dan is dit een concept dat vandaag de dag NIET meer bestaat.
De kwestie god die liefde vertegenwoordigd en niks doet (voornamelijk christendom/jodendom/katholiek stromingen) moet ik er even op aanmerken dat de bijbel duidelijk meld dat de aarde in de macht is van de goddelozen en de duivel (satan) de baas is over de aarde en dus kwaad laat regeren. Jezus is gekomen om de mens te bevrijden van zonde en dus toegang te verlenen in een nieuwe (nog onbekende) wereld. Hij is niet gekomen de planeet te reinigen van kwaad en ook niet om de duivel te verwijderen en dus vrede laten komen.
Dit verklaart waarom de aarde nog steeds in ellende is en de afwezigheid van god zo extreem sterk voelbaar is voor bijna iedereen. begrijpen is een gevoelige kwestie, ik heb dan makkelijk praten, maar hen die kwaad elke dag meemaken is begrijpen als een mes in het hart krijgen, een erg onverdraaglijke kwestie. Maar desondanks is de verklaring voor die zienswijze van verwachting -hoop- wel uitgelegd in de bron waar het op gebaseerd is namelijk de bijbel. Alle andere hoofd religies hebben soortgelijke concepten, iedere versie vertegenwoordigd een niet aardse paradijs waar je komt na je dood, afhankelijk van je inzet in je aardse leven krijg je daar dus een onbelangrijke of belangrijke positie. Het hele religie systeem van vroeger uit werd dus misbruikt als macht om de zwakkeren die verlangden naar verlossing uit te buiten. Daarom heeft religie nog steeds zo'n nare smaak. En nog steeds in alle religies heb je kleine groepen die de context misbruiken, ook in de islam wordt liefde en verdraagzaamheid verteld, maar weinig op uit gedaan. De leiders en aanhangers die de functie op zich nemen hun leden het woord te vertegenwoordigen zijn in meeste gevallen verantwoordelijk in meeste religies voor de hoeveelheid kennis over het woord dat de aanhangers krijgen.
Ieder mens is geboren met het vermogen zelf te kiezen en een eigen keuze te maken op basis van idealen die jij hanteert. Ongeacht je situatie beschikt eenieder over dat vermogen.
Ik heb daarom gekozen niet bij een wereldse groepering te komen maar mijn eigen pad te volgen en te kijken wat ik uit alle facetten van de groepen kan halen ter zelf verrijking om een groter begrip en verdraagzaamheid te krijgen. Hoewel de bijbel ook een nare bijsmaak heeft, staan er wel degelijk goede adviezen in met betrekking tot persoonsontwikkeling.
Wees kritisch, open, en vooral kijk voorbij het oppervlakkige, neem niks direct aan voor waarheid als je het niet kan onderbouwen voor jezelf waarom jij dat waarheid vindt.
Iets accepteren voor waarheid omdat een ander dat zegt of omdat het populair is, is een erg zwakke argument waarin jezelf zal tegenkomen als je in een kwestie komt van en een loyaliteit test.
Ik hoop hiermee een stukje stof te hebben gegeven om over na te denken.
Met vriendelijke groet,
Gaelwyn